ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦
ប្រស្នា ១
(១) ឧទ្ទេស ១
(២) វេយ្យាករណ៍ ១
(៣) ប្រស្នា ២ ឧទ្ទេស ២ វេយ្យាករណ៍ ២ ប្រស្នា ៣ ឧទ្ទេស ៣ វេយ្យាករណ៍ ៣ ប្រស្នា ៤ ឧទ្ទេស ៤ វេយ្យាករណ៍ ៤ ប្រស្នា ៥ ឧទ្ទេស ៥ វេយ្យាករណ៍ ៥ ប្រស្នា ៦ ឧទ្ទេស ៦ វេយ្យាករណ៍ ៦ ប្រស្នា ៧ ឧទ្ទេស ៧ វេយ្យាករណ៍ ៧ ប្រស្នា ៨ ឧទ្ទេស ៨ វេយ្យាករណ៍ ៨ ប្រស្នា ៩ ឧទ្ទេស ៩ វេយ្យាករណ៍ ៩ ប្រស្នា ១០ ឧទ្ទេស ១០ វេយ្យាករណ៍ ១០។ លំដាប់នោះ ចិត្តគហបតី សួរប្រស្នា ទាំង ១០ ដែលប្រកបដោយធម៌នេះ ចំពោះនិគ្គណ្ឋនាដបុត្តរួចហើយ ក៏ក្រោកចាកអាសនៈ ចេញទៅ។ ចប់ សូត្រ ទី៨ ។
[២២២] សម័យនោះឯង អចេលកស្សប ជាសំឡាញ់ កាលនៅជាគ្រហស្ថពីដើម របស់ចិត្តគហបតី បានមកដល់ដងព្រៃមច្ឆិកា។ ចិត្តគហបតី បានឮដំណឹងថា អចេលកស្សប ជាសំឡាញ់កាលនៅជាគ្រហស្ថពីដើម របស់យើង បានមកដល់ដងព្រៃមច្ឆិកាហើយ។ លំដាប់នោះ
(១) ផ្លូវរបស់ប្រស្នាតែ១ គឺការស្វែងរកប្រស្នាតែ១។ (២) ការសួរនូវប្រស្នាតែ១ ដូចពាក្យសួរថា អ្វីដែលមានតែ១ ឬសួរថា ១ មិនដែលមាន២ គឺអ្វី។។ (៣) ការដោះស្រាយ នូវប្រស្នាតែ១ ដូចពាក្យថា សត្វទាំងពួង រស់នៅដោយអាហារ។
ID: 636850843435317754
ទៅកាន់ទំព័រ៖