ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​ចិត្ត​គហបតី​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​អ​ចេ​លក​ស្សប​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ជាមួយនឹង​អ​ចេ​លក​ស្សប​ ​លុះ​បញ្ចប់​ពាក្យ​ ​ដែល​គួរ​រីករាយ​ ​គួរ​រឭក​ហើយ​ ​ក៏​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ចិត្ត​គហបតី​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ក៏​សួរ​ទៅ​អ​ចេ​លក​ស្សប​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​កស្សប​ដ៏​ចំរើន​ ​លោក​បួស​អស់​កាលយូរ​ ​ប៉ុន្មាន​ហើយ​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​យើង​បួស​បាន​ ​៣០​ ​វស្សា​ហើយ​។​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​ឧត្តរិមនុស្ស​ធម៌​នីមួយ​ ​ដ៏​វិសេស​ ​ដោយ​ញាណទស្សនៈ​ ​អាច​ធ្វើ​នូវ​ភាព​ ​ជា​ព្រះ​អរិយៈ​ ​ជា​គ្រឿង​នៅ​សប្បាយ​ ​លោក​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ​ ​ដោយអំណាច​វស្សា​ ​ទាំង​ ​៣០​ ​នេះ​ ​ដែរ​ឬ​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​វៀរលែងតែ​ការ​អាក្រាត​ ​និង​កោរត្រងោល​ ​និង​បោស​ធូលី​ ​ដោយ​អម្បោស​កន្ទុយក្ងោក​ចេញ​ ​ឧត្តរិមនុស្ស​ធម៌​នីមួយ​ ​ដ៏​វិសេស​ ​ដោយ​ញាណទស្សនៈ​ ​អាច​ធ្វើ​នូវ​ភាពជា​ព្រះ​អរិយៈ​ ​ជា​គ្រឿង​នៅ​សប្បាយ​ ​យើង​មិនបាន​ត្រាស់​ដឹង​ ​ដោយអំណាច​វស្សា​ ​ទាំង​ ​៣០​ ​នេះ​ឡើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១៦ | បន្ទាប់
ID: 636850843627898769
ទៅកាន់ទំព័រ៖