ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

 [​២២៦​]​ ​កាលបើ​ចិត្ត​គហបតី​ពោល​យ៉ាងនេះ​ ​ពួក​មិត្ត​អាមាត្យ​ ​និង​ញាតិសាលោហិត​ ​របស់​ចិត្ត​គហបតី​ ​ក៏​ពោល​ទៅ​នឹង​ចិត្ត​គហបតី​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​នែ​អយ្យបុត្ត​ ​អ្នក​ចូរ​ប្រុងស្មារតី​ ​កុំ​រវើរវាយ​ឡើយ​។​ ​ចិត្ត​គហបតី​ពោល​ថា​ ​ចុះ​ខ្ញុំ​ពោល​ដូចម្តេច​ ​បាន​ជា​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ពោល​មក​នឹង​ខ្ញុំ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​អយ្យបុត្ត​ ​អ្នក​ចូរ​ប្រុងស្មារតី​ ​កុំ​រវើរវាយ​ឡើយ​។​ ​នែ​អយ្យបុត្ត​ ​អ្នកពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​របស់​នោះ​ ​មិន​ទៀង​ទេ​ ​របស់​នោះ​ ​មិន​ឋិតឋេរ​ទេ​ ​បុគ្គល​ ​ត្រូវតែ​លះបង់​របស់​នោះ​ ​ទៅ​ ​(​កាន់​បរលោក​)​។​ ​ដូច្នោះ​មែនហើយ​ ​ព្រោះ​ពួក​អារាម​ទេវតា​ ​វនទេវតា​ ​រុក្ខទេវតា​ ​និង​ពួក​ទេវតា​ ​ដែល​នៅ​អាស្រ័យ​ឰដ៏​ស្មៅ​ ​និង​ដើមឈើ​សម្រាប់​ធ្វើថ្នាំ​ ​ពោល​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​អ្នក​ចូរ​តាំង​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​គប្បី​បាន​ជា​ស្តេច​ចក្រពត្តិ​ ​ក្នុង​កាល​ជា​អនាគត​ចុះ​។​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ពោលតប​ ​ទៅ​នឹង​ពួក​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​របស់​នោះ​ ​មិន​ទៀង​ទេ​ ​របស់​នោះ​ ​មិន​ឋិតឋេរ​ទេ​ ​បុគ្គល​ ​ត្រូវតែ​លះបង់​របស់​នោះ​ ​ទៅ​ ​(​ ​កាន់​បរលោក​)​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២២ | បន្ទាប់
ID: 636850844976555908
ទៅកាន់ទំព័រ៖