ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​បុគ្គល​នោះ​ ​ទើប​រាប់​ថា​ ​ជា​អ្នក​កាច​។​ ​បុគ្គល​ដែល​មិនទាន់​លះបង់​មោហៈ​ ​ព្រោះតែ​មិនទាន់​លះបង់​មោហៈ​ ​បាន​ជាពួក​ជន​ដទៃ​ ​រមែង​ធ្វើឲ្យ​ក្រោធ​បាន​ ​កាលបើ​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រោធ​ហើយ​ ​ក៏​រមែង​ធ្វើ​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ឡើង​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទើប​រាប់​ថា​ ​ជា​អ្នក​កាច​។​ ​ម្នាល​គាម​ណី​ ​ហេតុនេះ​ឯង​ ​បច្ច័យ​នេះឯង​ ​ដែល​នាំឲ្យ​រាប់​បុគ្គល​ពួក​មួយ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ថា​ជា​អ្នក​កាច​ ​អ្នក​កាច​។​
 [​២២៩​]​ ​ម្នាល​គាម​ណី​ ​បុគ្គល​ពួក​មួយទៀត​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ជា​អ្នក​លះបង់​រាគៈ​ហើយ​ ​ព្រោះតែ​លះបង់​រាគៈ​ ​បាន​ជាពួក​ជន​ដទៃ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រោធ​មិនបាន​ ​ទោះបី​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រោធ​ ​ក៏​មិន​ធ្វើ​សេចក្តី​ក្រោធ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទើប​រាប់​ថា​ ​ជា​អ្នក​ស្លូត​។​ ​បុគ្គល​ដែល​បាន​លះបង់​ទោសៈ​ ​ព្រោះតែ​លះបង់​ទោសៈ​ ​បាន​ជាពួក​ជន​ដទៃ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រោធ​មិនបាន​ ​ទោះបី​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រោធ​ក៏​មិន​ធ្វើ​សេចក្តី​ក្រោធ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទើប​រាប់​ថា​ ​ជា​អ្នក​ស្លូត​។​ ​បុគ្គល​ដែល​បាន​លះបង់​មោហៈ​ ​ព្រោះតែ​លះបង់​មោហៈ​ ​បាន​ជាពួក​ជន​ដទៃ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រោធ​មិនបាន​ ​ទោះបី​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រោធ​ ​ក៏​មិន​ធ្វើ​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទើប​រាប់​ថា​ ​ជា​អ្នក​ស្លូត​ ​ម្នាល​គាម​ណី​ ​ហេតុនេះ​ឯង​ ​បច្ច័យ​នេះឯង​ ​ដែល​នាំឲ្យ​គេ​រាប់​បុគ្គល​ពួក​មួយ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ថា​ជា​អ្នក​ស្លូត​ ​អ្នក​ស្លូត​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២៨ | បន្ទាប់
ID: 636850847451577471
ទៅកាន់ទំព័រ៖