ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​ក្នុង​លោក​ចេញ​បាន​។​ ​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​។​បេ​។​ ​ក្នុងចិត្ត​។​ ​ជា​អ្នក​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​ធម៌​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​មាន​ព្យាយាម​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ ​មានស្មារតី​ ​គប្បី​កំចាត់​បង់​នូវ​អភិជ្ឈា​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ក្នុង​លោក​ចេញ​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នកមាន​ស្មារតី​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
 [​២៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​កាល​ដើរទៅ​ខាងមុខ​ ​និង​ថយក្រោយ​។​បេ​។​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​ការ​និយាយ​ ​និង​ស្ងៀម​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​មានស្មារតី​ ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ ​គប្បី​រង់ចាំ​កាល​ដ៏​សមគួរ​ ​នេះ​ជា​អនុសាសនី​ ​គឺ​ពាក្យ​ប្រៀនប្រដៅ​ ​របស់​តថាគត​ ​ចំពោះ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​។​
 [​២៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​មានស្មារតី​ ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​មាន​ព្យាយាម​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​បញ្ជូន​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​សុខវេទនា​ ​ក៏​កើតឡើង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​ដឹង​ច្បាស់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សុខវេទនា​នេះ​ ​កើតឡើង​ដល់​អាត្មាអញ​ ​សុខវេទនា​នោះ​ឯង​ ​អាស្រ័យ​ ​(​បច្ច័យ​ ​)​ ​មិនមែន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៣ | បន្ទាប់
ID: 636850418029935958
ទៅកាន់ទំព័រ៖