ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​មានត​ថា​គត​ជាទី​ពំនាក់​ ​មានត​ថា​គត​ជាទី​រឭក​។​ ​ម្នាល​គាម​ណី​ ​ស្រែ​យ៉ាង​កណ្តាល​ ​ឯណោះ​ ​ដូចជា​ពួក​ឧបាសក​ ​ឧបាសិកា​ ​(​ជា​សាវក​)​ ​របស់​តថាគត​ ​តថាគត​សំដែងធម៌​ ​មាន​ពីរោះ​បទ​ដើម​ ​ពីរោះ​បទ​កណ្តាល​ ​ពីរោះ​បទ​ចុង​ ​ដល់​ឧបាសក​ ​ឧបាសិកា​ទាំងនោះ​ ​តថាគត​ ​ក៏​ប្រកាស​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​ដ៏​ប្រកបដោយ​អត្ថ​ ​ដោយ​ព្យញ្ជនៈ​ ​បរិបូណ៌​ ​បរិសុទ្ធ​ទាំងអស់​។​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​តើ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​គាម​ណី​ ​ព្រោះថា​ ​ឧបាសក​ ​ឧបាសិកា​ទាំង​នុ៎ះ​ ​មានត​ថា​គត​ជាទី​ពឹង​ ​មានត​ថា​គត​ជាទី​ជ្រកកោន​ ​មានត​ថា​គត​ជាទី​ពំនាក់​ ​មានត​ថា​គត​ជាទី​រឭក​។​ ​ម្នាល​គាម​ណី​ ​ស្រែ​យ៉ាង​អន់​ ​ជា​ដីទួល​ ​ដី​ប្រៃ​ ​ដី​អាក្រក់​ឯណោះ​ ​ដូចជា​ពួក​សមណ​ព្រា​ហ្ម​ណ៍​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ ​(​ដែល​ចូល​មក​ជា​សាវក​)​ ​របស់​តថាគត​ ​តថាគត​សំដែងធម៌​ ​មាន​ពីរោះ​បទ​ដើម​ ​ពីរោះ​បទ​កណ្តាល​ ​ពីរោះ​បទ​ចុង​ ​ដល់​សមណ​ព្រា​ហ្ម​ណ៍​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ទាំងនោះ​ ​តថាគត​ ​ក៏​ប្រកាស​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​ដ៏​ប្រកបដោយ​អត្ថ​ ​ដោយ​ព្យញ្ជនៈ​ ​បរិបូណ៌​ ​បរិសុទ្ធ​ទាំងអស់​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៩ | បន្ទាប់
ID: 636850852376029134
ទៅកាន់ទំព័រ៖