ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦
ទុក្ខវេទនា ដែលកើតឡើង ព្រោះអាស្រ័យផស្សៈជាបច្ច័យ នៃទុក្ខវេទនា ដែលកើតអំពី ផស្សៈនោះ ដែលបុគ្គលបានសោយហើយ ទុក្ខវេទនានោះ រមែងរលត់ទៅ ទុក្ខវេទនា នោះ រមែងស្ងប់រម្ងាប់ទៅ ព្រោះរលត់នៃផស្សៈ ជាបច្ច័យនៃទុក្ខវេទនានោះឯង។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អទុក្ខមសុខវេទនា រមែងកើតឡើង ព្រោះអាស្រ័យផស្សៈ ជាបច្ច័យនៃ អទុក្ខមសុខវេទនា អទុក្ខមសុខវេទនា ដែលកើតឡើង ព្រោះអាស្រ័យផស្សៈជាបច្ច័យ នៃអទុក្ខមសុខវេទនា ដែលកើតអំពីផស្សៈនោះ ដែលបុគ្គលបានសោយហើយ អទុក្ខមសុខវេទនានោះ រមែងរលត់ទៅ អទុក្ខមសុខវេទនានោះ រមែងស្ងប់រម្ងាប់ទៅ ព្រោះការរលត់នៃផស្សៈ ជាបច្ច័យនៃអទុក្ខមសុខវេទនានោះឯង ។
[៣២] ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ដូចចំហាយដែលកើតឡើង ភ្លើងដែលឆេះឡើង ព្រោះការប្រជុំចុះ នៃឈើពីរកំណាត់ ដែលបុគ្គលរៀបចំហើយ ចំហាយឯណា ដែលកើតអំពីឈើនោះ ចំហាយនោះ ក៏រលត់ទៅ ចំហាយនោះ ក៏ស្ងប់រម្ងាប់ទៅ ព្រោះភាវៈផ្សេង ៗ គ្នា ព្រោះដាក់ដោយឡែកពីគ្នា នៃកំណាត់ឈើទាំងនោះ មានឧបមាយ៉ាងណា។
ID: 636850419015152310
ទៅកាន់ទំព័រ៖