ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​បៀតបៀន​គេ​ខ្លួនឯង​ ​ប្រើ​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​បៀតបៀន​ ​បាប​ដែល​មានអំពើ​នោះ​ជាហេតុ​ ​ក៏​មាន​ ​ដំណើរ​មក​នៃ​បាប​ ​ក៏​មាន​។​ ​ទោះបី​បុគ្គល​ឆ្លង​ទៅកាន់​ត្រើយ​ទន្លេ​គង្គា​ខាងជើង​ ​ហើយ​ឲ្យ​ទាន​ដោយខ្លួនឯង​ ​ប្រើ​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​ ​ឲ្យ​ទាន​ ​បូជា​ដោយខ្លួនឯង​ ​ប្រើ​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​បូជា​ ​ ​បុណ្យ​ដែល​មានអំពើ​នោះ​ជាហេតុ​ ​ក៏​មាន​ ​ដំណើរ​មក​នៃ​បុណ្យ​ ​ក៏​មាន​។​ ​បុណ្យ​ក៏​មាន​ដោយ​ការ​ឲ្យ​ទាន​ ​ដោយ​ការ​ទូន្មាន​ ​ដោយ​ការ​សង្រួម​ ​ដោយ​ការ​ពោល​ពាក្យសច្ចៈ​ ​ដំណើរ​មក​នៃ​បុណ្យ​ ​ក៏​មាន​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​មាន​សេចក្តី​ងឿងឆ្ងល់​ថា​ ​បណ្តា​សមណព្រាហ្មណ៍​ដ៏​ចំរើន​ទាំងនោះ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ណា​ ​ពោល​ពាក្យសច្ចៈ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ណា​ ​ពោល​ពាក្យ​មុសា​។​ ​ម្នាល​គាម​ណី​ ​ពិតហើយ​ ​គួរឲ្យ​អ្នក​សង្ស័យ​ ​គួរឲ្យ​អ្នក​ងឿងឆ្ងល់​ដែរ​ ​មួយទៀត​ ​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​របស់​អ្នក​ ​កើតមាន​ក្នុង​ហេតុ​ ​ដែល​ ​គួរ​សង្ស័យ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មាន​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដោយ​គិត​ដូច្នេះ​ថា​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​អាច​ទ្រង់​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​តាម​ទំនង​ ​ដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​គួរ​លះបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​សង្ស័យ​នេះ​ចេញ​បាន​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៧ | បន្ទាប់
ID: 636850869560852050
ទៅកាន់ទំព័រ៖