ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

 ​[​៤០០​]​ ​លុះ​សម័យ​ខាងក្រោយ​មក​ ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ស្តេច​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​គង់​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​គង់​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ក៏បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សត្វ​ស្លាប់​ទៅ​ ​កើត​ទៀត​ឬទេ​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​សត្វ​ស្លាប់​ទៅ​ ​កើត​ទៀត​នុ៎ះ​ ​តថាគត​មិនបាន​ព្យាករ​ទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​សត្វ​ស្លាប់​ទៅ​ ​មិនកើត​ទៀត​ឬអ្វី​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​សត្វ​ស្លាប់​ទៅ​ ​មិនកើត​ទៀត​នុ៎ះ​ ​តថាគត​មិនបាន​ព្យាករ​ទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​សត្វ​ស្លាប់​ទៅ​ ​កើត​ទៀត​ខ្លះ​ក៏​មាន​ ​មិនកើត​ទៀត​ខ្លះ​ ​ក៏​មាន​ឬអ្វី​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​សត្វ​ស្លាប់​ទៅ​ ​កើត​ទៀត​ខ្លះ​ក៏​មាន​ ​មិនកើត​ទៀត​ខ្លះ​ក៏​មាន​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ ​មិនបាន​ព្យាករ​ទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​សត្វ​ស្លាប់​ទៅ​ ​កើត​ទៀត​ក៏​មិនមែន​ ​មិនកើត​ទៀត​ ​ក៏​មិនមែន​ឬអ្វី​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​សត្វ​ស្លាប់​ទៅ​ ​កើត​ទៀត​ក៏​មិនមែន​ ​មិនកើត​ទៀត​ ​ក៏​មិនមែន​នុ៎ះ​ ​តថាគត​មិនបាន​ព្យាករ​ទេ​។​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ក្រាបទូល​សួរ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សត្វ​ស្លាប់​ទៅ​ ​កើត​ទៀត​ឬទេ​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៨៤ | បន្ទាប់
ID: 636850899294092694
ទៅកាន់ទំព័រ៖