ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​មិន​ឈ្លាសវៃ​ ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ទើ​បបរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ទាំងនោះ​ ​បាន​ពោល​បង្អាប់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​ជា​ភិក្ខុ​ថ្មី​ផង​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​ល្ងង់ខ្លៅ​ផង​ ​ហើយ​នាំគ្នា​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ដើរចេញ​ទៅ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាល​ពួ​ក​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ទាំងនោះ​ ​ចេញទៅ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ក៏​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ប្រសិនបើ​ពួ​ក​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ទាំងនោះ​ ​គប្បី​សួរ​អាត្មាអញ​តទៅទៀត​ ​តើ​គួរ​អាត្មាអញ​ ​ព្យាករ​ដល់​ពួ​ក​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ទាំងនោះ​ ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​ជា​អ្នកពោល​តាម​ពាក្យ​ ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហើយ​ផង​ ​មិន​ពោល​បង្កាច់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដោយ​ពាក្យ​មិន​ពិត​ផង​ ​គប្បី​ព្យាករ​នូវ​ធម៌​ ​ដ៏​សមគួរ​ដល់​ធម៌​ផង​ ​ទាំង​ការ​ពោល​តាមលំអាន​នៃ​ពាក្យ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ណាមួយ​ ​ក៏​មិនដល់​នូវ​ហេតុ​ ​ដែល​គួរ​តិះដៀល​ផង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៩៤ | បន្ទាប់
ID: 636850901590064016
ទៅកាន់ទំព័រ៖