ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

 ​[​៥៩​]​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​មួយវិញទៀត​ ​សេចក្តី​សុខ​ដទៃ​ ​ដែល​ល្អ​ជាង​ ​និង​ថ្លៃថ្លា​ជាង​សេចក្តី​សុខ​នុ៎ះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​បីតិ​ផង​ ​ប្រកបដោយ​ឧបេក្ខា​ផង​ ​មានស្មារតី​ ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ផង​ ​តែង​សោយ​នូវ​សេចក្តី​សុខ​ ​ដោយ​នាមកាយ​ផង​ ​ពួក​ព្រះ​អរិយៈ​ ​តែង​សរសើរ​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​ ​ជា​អ្នកមាន​ឧបេក្ខា​ ​ជា​អ្នកមាន​ស្មារតី​ ​មានធម៌​ជា​គ្រឿង​នៅជា​សុខ​ ​ដូច្នេះ​ ​ហើយ​ចូលកាន់​តតិយជ្ឈាន​ ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​នេះឯង​ ​ជា​សេចក្តី​សុខ​ដទៃ​ ​ដែល​ល្អ​ជាង​ ​និង​ថ្លៃថ្លា​ជាង​សេចក្តី​សុខ​នុ៎ះ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ពួក​ជន​ឯណា​ ​គប្បី​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ពួក​សត្វ​ ​តែង​សោយ​នៅ​សេចក្តី​សុខ​សោមនស្ស​ ​ជា​របស់​ដ៏​ល្អិត​ក្រៃលែង​នុ៎ះ​។​ ​តថាគត​មិនព្រម​អនុញ្ញាត​ពាក្យ​នេះ​ ​ដល់​ជន​ទាំងនោះ​ទេ​។​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ព្រោះថា​ ​សេចក្តី​សុខ​ដទៃ​ ​ដែល​ល្អ​ជាង​ ​និង​ថ្លៃថ្លា​ជាង​សេចក្តី​សុខ​នុ៎ះ​ ​ ​នៅ​ ​មាន​ដែរ​ ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៥២ | បន្ទាប់
ID: 636850761258397503
ទៅកាន់ទំព័រ៖