ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

 ​[​៦០​]​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ចុះ​សេចក្តី​សុខ​ដទៃ​ ​ដែល​ល្អ​ជាង​ ​និង​ថ្លៃថ្លា​ជាង​សេចក្តី​សុខ​នុ៎ះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ព្រោះ​លះបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​សុខ​ផង​ ​ព្រោះ​លះបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ផង​ ​ព្រោះ​រំលត់​ ​នូវ​សេចក្តី​សោមនស្ស​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ក្នុង​កាលមុន​ផង​ ​ហើយ​ចូលកាន់​ចតុត្ថជ្ឈាន​ ​ជា​ធម្មជាតិ​មិន​មានទុក្ខ​ ​មិន​មាន​សុខ​ ​មានស្មារតី​ ​បរិសុទ្ធ​ដោយ​ឧបេក្ខា​ ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​នេះឯង​ ​ជា​សេចក្តី​សុខ​ដទៃ​ ​ដែល​ល្អ​ជាង​ ​និង​ថ្លៃថ្លា​ជាង​សេចក្តី​សុខ​នុ៎ះ​។​
 [​៦១​]​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ពួក​ជន​ឯណា​ ​គប្បី​ពោល​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ពួក​សត្វ​តែង​សោយ​ ​នូវ​សេចក្តី​សុខ​សោមនស្ស​ ​ជា​របស់​ដ៏​ល្អិត​ក្រៃលែង​នុ៎ះ​។​ ​តថាគត​ ​មិនព្រម​អនុញ្ញាត​ពាក្យ​នេះ​ ​ដល់​ជន​ទាំងនោះ​ទេ​។​ ​ដំណើ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ព្រោះថា​ ​សេចក្តី​សុខ​ដទៃ​ ​ដែល​ល្អ​ជាង​ ​និង​ថ្លៃថ្លា​ជាង​សេចក្តី​សុខ​នុ៎ះ​ ​ ​នៅ​មាន​ដែរ​ ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៥៣ | បន្ទាប់
ID: 636850761493040924
ទៅកាន់ទំព័រ៖