ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​[​៨​]​ ​អ្នកឯណា​ ​មិន​អត់សង្កត់​នូវ​ទុក្ខវេទនា​ដែល​កើតឡើង​ទាំងនោះ​បានទេ​ ​កាលដែល​ទុក្ខវេទនា​ពាល់ត្រូវ​ហើយ​ ​រមែង​ញាប់ញ័រ​ ​ព្រោះ​អាល័យ​ជីវិត​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ក្នុង​សរីរៈ​។​ ​មួយវិញទៀត​ ​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ថយ​ ​មាន​កម្លាំង​ប្រាជ្ញា​តិច​ ​អ្នកនោះ​ ​តែង​កន្ទក់កន្ទេញ​ ​ទ្រហោយំ​ ​មិន​ប្រាកដ​ ​ក្នុង​បាតាល​ផង​ ​មិនបាន​នូវ​ទីពឹង​ផង​។​ ​មួយវិញទៀត​ ​អ្នកឯណា​ ​បាន​អត់សង្កត់​ ​នូវ​ទុក្ខវេទនា​ ​ដែល​កើតឡើង​ទាំងនោះ​ ​កាលដែល​ទុក្ខវេទនា​ពាល់ត្រូវ​ហើយ​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​ព្រោះ​អាល័យ​ជីវិត​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ក្នុង​សរីរៈ​ ​ទើប​ប្រាកដ​ ​ក្នុង​បាតាល​ផង​ ​បាន​ដល់​នូវ​ទីពឹង​ផង​។​ ​ចប់​ ​សូត្រ​ ​ទី៤​។​