ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​ហេតុ​ជាទី​កើតឡើង​ ​នៃ​វេទនា​ ​ព្រោះ​កើតឡើង​នៃ​ផស្សៈ​ ​តណ្ហា​ ​ជា​បដិបទា​ ​ជាហេតុ​ឲ្យ​ដល់​ ​នូវ​ការ​កើតឡើង​ ​នៃ​វេទនា​ ​ការ​រលត់​ទៅ​ ​នៃ​វេទនា​ ​ព្រោះ​រលត់​នៃ​ផស្សៈ​ ​អដ្ឋង្គិក​មគ្គ​ ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះឯង​ ​ជា​បដិបទា​ ​ជាហេតុ​ឲ្យ​ដល់​ ​នូវ​ការ​រលត់​ទៅ​ ​នៃ​វេទនា​។​ ​អដ្ឋង្គិក​មគ្គ​ ​តើ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​សម្មាទិដ្ឋិ​ ​១​។​បេ​។​ ​សម្មាសមាធិ​ ​១​។​ ​សេចក្តី​សុខ​សោមនស្ស​ ​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​វេទនា​ឯណា​ ​នេះ​ជា​អានិសង្ស​នៃ​វេទនា​។​ ​វេទនា​ឯណា​មិន​ទៀង​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រែប្រួល​ទៅ​ ​ជា​ធម្មតា​ ​នេះ​ជា​ទោស​នៃ​វេទនា​។​ ​ការ​បន្ទោបង់​នូវ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ការ​លះបង់​ ​នូវ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ក្នុង​វេទនា​ឯណា​ ​នេះ​ជា​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​វេទនា​។​ ​ចប់​ ​សូត្រ​ ​ទី៣​។​
 [​៨១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលពីដើម​ដែល​តថាគត​នៅជា​ពោធិសត្វ​ ​មិនទាន់​បាន​ត្រាស់​សម្ពោធិញ្ញាណ​នៅឡើយ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​វេទនា​ដូចម្តេច​ ​ហេតុ​ជាទី​កើតឡើង​ ​នៃ​វេទនា​ ​ដូចម្តេច​ ​បដិបទា​ ​ជាហេតុ​ឲ្យ​ដល់​ ​នូវ​ការ​កើតឡើង​ ​នៃ​វេទនា​ ​ដូចម្តេច​ ​ការ​រលត់​ទៅ​
ថយ | ទំព័រទី ៦៨ | បន្ទាប់
ID: 636850765509150633
ទៅកាន់ទំព័រ៖