ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​២៨៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ភិក្ខុ​កាល​ចំរើន​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រាស់ក្រែល​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ ​៤​ ​ក្តី​ក៏​រមែង​ដល់​ ​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​សម្ម​ប្ប​ធាន​ ​៤​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ការ​ពេញ​ពេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​ឥទ្ធិបាទ​ ​៤​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​ ​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​ពល​ ​៥​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​ពោជ្ឈង្គ​ ​៧​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​ ​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​តើ​ដោយ​ប្រការ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ចំរើន​ ​នូវ​សម្មាទិដ្ឋិ​។​បេ​។​ ​ចំរើន​នូវ​សម្មាសមាធិ​ ​ដែល​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ការ​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ការប្រាសចាក​តម្រេក​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ការ​រលត់​ ​បង្អោន​ទៅ​រក​ការ​លះបង់​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​កាលបើ​ចំរើន​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រាស់ក្រែល​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ ​៤​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​សម្ម​ប្ប​ធាន​ ​៤​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​ ​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​ឥទ្ធិបាទ​ ​៤​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​ពល​ ​៥​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​ពោជ្ឈង្គ​ ​៧​ ​ក្តី​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ការ​ពេញលេញ​ ​ដោយ​ភាវនា​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៥ | បន្ទាប់
ID: 636852111381900151
ទៅកាន់ទំព័រ៖