ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​២៨៤​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ផង់​ធូលី​ ​ដែល​ហុយ​ឡើង​ ​ក្នុង​ខែ​ជា​ខាងចុង​ ​នៃ​គិម្ហរដូវ​ ​(​ខែអាសាឍ​)​ ​ភ្លៀង​ពុំជួ​កាល​ដ៏​ធំ​ ​រមែង​ញ៉ាំង​ផង់​ធូលី​នោះ​ ​ឲ្យ​វិនាស​ ​ឲ្យ​ស្ងប់ស្ងាត់​ទៅ​ដោយ​ឆាប់​ ​យ៉ាងណាមិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ ​កាល​ចំរើន​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រាស់ក្រែល​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​រមែង​ញ៉ាំង​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដ៏​លាមក​ ​ដែល​កើត​ឡើង​ហើយ​ៗ​ ​ឲ្យ​វិនាស​ ​ឲ្យ​ស្ងប់ស្ងាត់​ទៅ​ដោយ​ស្រួល​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​
 [​២៨៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ភិក្ខុ​កាល​ចំរើន​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រាស់ក្រែល​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​រមែង​ញ៉ាំង​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដ៏​លាមក​ ​ដែល​កើត​ឡើង​ហើយ​ៗ​ ​ឲ្យ​វិនាស​ ​ឲ្យ​ស្ងប់​រម្ងាប់​ទៅ​ដោយ​ស្រួល​ ​តើ​ដោយ​ប្រការ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ចំរើន​ ​នូវ​សម្មាទិដ្ឋិ​។​បេ​។​ ​ចំរើន​ ​នូវ​សម្មាសមាធិ​ ​ដែល​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ការ​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ការប្រាសចាក​តម្រេក​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ការ​រលត់​ ​បង្អោន​ទៅ​រក​ការ​លះបង់​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​កាល​ចំរើន​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រាស់ក្រែល​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៦ | បន្ទាប់
ID: 636852111605642948
ទៅកាន់ទំព័រ៖