ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​២៩២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ធម៌​ដែល​គួរ​លះបង់​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​អវិជ្ជា១​ ​ភវតណ្ហា១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​ ​ដែល​គួរ​លះបង់​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​។​ ​
 [​២៩៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ធម៌​ដែល​គួរ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​វិជ្ជា១​ ​វិមុត្តិ១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​ ​ដែល​គួរ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​។​ ​
 [​២៩៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ធម៌​ដែល​គួរ​ចំរើន​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​សមថៈ១​ ​និង​វិបស្សនា១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម៌​ ​ដែល​គួរ​ចំរើន​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​។​ ​
 ​[​២៩៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ភិក្ខុ​កាល​ចំរើន​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ធ្វើឲ្យ​ក្រាស់ក្រែល​ ​នូវ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ពួក​ធម៌​ណា​ ​ដែល​គួរ​កំណត់​ដឹង​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​រមែង​កំណត់​ដឹង​ ​នូវ​ពួក​ធម៌​នោះ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ ​ដ៏​ឧត្តម​។​បេ​។​ ​ពួក​ធម៌​ណា​ ​ដែល​គួរ​ចំរើន​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ ​ដ៏​ឧត្តម​ ​រមែង​ចំរើន​ ​នូវ​ពួក​ធម៌​នោះ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​តើ​ដោយ​ប្រការ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិ​ក្ខុ​ទំាង​ឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤១ | បន្ទាប់
ID: 636852112799701244
ទៅកាន់ទំព័រ៖