ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​គឺ​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ១​ ​ធម្ម​វិ​ចយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ១​ ​វីរិយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ១​ ​បី​តិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ១​ ​បស្ស​ទ្ធិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ១​ ​សមា​ធិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ១​ ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ១​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​នេះឯង​ ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​។​ ​
 [​៣៨៤​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​បណ្តា​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧ប្រការ​នេះឯង​ ​បើ​ខ្ញុំ​​ប្រាថ្នា​នឹង​នៅ​ ​ដោយ​ពោជ្ឈង្គ​ណាៗ​ ​ក្នុង​បុព្វណ្ហសម័យ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​សម្រេច​ឥរិយាបថ​ ​ដោយ​ពោជ្ឈង្គ​នោះ​ៗ​ ​ក្នុង​បុព្វណ្ហសម័យ​បាន​ ​ប្រាថ្នា​នឹង​នៅ​ដោយ​ពោជ្ឈង្គ​ណាៗ​ ​ក្នុង​មជ្ឈន្តិកសម័យ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​សម្រេច​ឥរិយាបថ​ ​ដោយ​ពោជ្ឈង្គ​នោះ​ៗ​ ​ក្នុង​មជ្ឈន្តិកសម័យ​បាន​ ​ប្រាថ្នា​នឹង​នៅ​ដោយ​ពោជ្ឈង្គ​ណាៗ​ ​ក្នុង​សាយណ្ហសម័យ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​សម្រេច​ឥរិយាបថ​ ​ដោយ​ពោជ្ឈង្គ​នោះ​ៗ​ ​ក្នុង​សាយណ្ហសម័យ​បាន​។​ ​
 ​[​៣៨៥​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​បើស​តិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​កើតមាន​ដល់​ខ្ញុំ​ដូច្នេះ​​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​តែង​កើតមាន​ដល់​ខ្ញុំ​ថា​ ​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​មាន​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​តែង​កើតមាន​ដល់​ខ្ញុំ​ថា​ ​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​បរិបូណ៌​ល្អ​ហើយ​ ​កាលបើ​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​តាំងនៅ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​តាំងនៅ​ ​បើស​តិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​របស់ខ្ញុំ​ឃ្លាត​ទៅ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​របស់ខ្ញុំ​ឃ្លាត​ទៅ​ ​ព្រោះហេតុនេះ​ ​ជា​បច្ច័យ​។​បេ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៨៥ | បន្ទាប់
ID: 636852126918628801
ទៅកាន់ទំព័រ៖