ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​៣៨៦​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​កើត​ដល់​ខ្ញុំ​ ​ដូច្នេះ​ ​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​តែង​កើតមាន​ដល់​ខ្ញុំ​ថា​ ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​មាន​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​តែង​កើតមាន​ដល់​ខ្ញុំ​ថា​ ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​បរិបូណ៌​ល្អ​ហើយ​ ​កាលបើ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​តាំងនៅ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​តាំងនៅ​ ​បើ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​របស់ខ្ញុំ​ឃ្លាត​ទៅ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​របស់ខ្ញុំ​ឃ្លាត​ទៅ​ ​ព្រោះហេតុនេះ​ជា​បច្ច័យ​។​ ​
 [​៣៨៧​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ដូច​ទូ​ដាក់​សំពត់​ ​ពេញដោយ​សំពត់​ ​ដែល​​ជ្រលក់​ដោយ​ពណ៌​ផ្សេង​ៗ​ ​របស់​ព្រះរាជា​ក្តី​ ​របស់​រាជមហាមាត្យ​ក្តី​ ​ព្រះរាជា​ ​ឬមហា​មាត្យ​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​នឹង​ស្លៀកដណ្តប់​គូ​សំ​ពត់​ណាៗ​ ​ក្នុង​បុព្វណ្ហសម័យ​ ​ក៏​យក​គូ​សំ​ពត់​នោះ​ៗ​ឯង​ ​ស្លៀក​ក្នុង​បុព្វណ្ហសម័យ​បាន​ ​បើ​ប្រាថ្នា​នឹង​ស្លៀកដណ្តប់​គូ​សំ​ពត់​ណាៗ​ ​ក្នុង​មជ្ឈន្តិកសម័យ​ ​ក៏​យក​គូ​សំ​ពត់​នោះ​ៗ​ឯង​ ​ស្លៀកដណ្តប់​ក្នុង​មជ្ឈន្តិកសម័យ​បាន​ ​បើ​ប្រាថ្នា​នឹង​ស្លៀកដណ្តប់​គូ​សំ​ពត់​ណាៗ​ ​ក្នុង​សាយណ្ហសម័យ​ ​ក៏​យក​គូ​សំ​ពត់​នោះ​ៗ​ឯង​ ​ស្លៀកដណ្តប់​ក្នុង​សាយណ្ហសម័យ​បាន​ ​យ៉ាងណាមិញ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​បណ្តា​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧នេះឯង​ ​ខ្ញុំ
ថយ | ទំព័រទី ១៨៦ | បន្ទាប់
ID: 636852127267008727
ទៅកាន់ទំព័រ៖