ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​លុះ​កុណ្ឌ​លិ​យ​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ជា​អ្នក​ចេញចូល​ក្នុង​សួនច្បារ​ ​ជា​អ្នក​អង់អាច​ ​ក្នុង​បរិស័ទ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ការ​ទៅ​សួនច្បារ​នេះ​ ​ជា​អាហារ​របស់ខ្ញុំ​ ​ដែល​បរិភោគ​បាយព្រឹក​ ​ក្នុង​កាល​ជា​ខាងក្រោយ​ភត្ត​ ​រួចហើយ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​តែង​ចង្រ្កម​ ​ ​និង​ត្រាច់​រង្គាត់​អំពី​សួនច្បារ​មួយ​ ​ទៅកាន់​សួនច្បារ​មួយ​ ​អំពី​ឱទ្យាន​មួយ​ ​ទៅកាន់​ឱទ្យាន​មួយ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​តែងឃើញ​សមណព្រាហ្មណ៍​មួយ​ពួក​ ​ក្នុង​អារាម​ ​និង​ឱទ្យាន​នោះ​ ​ថ្លែង​នូវ​អានិសង្ស​ ​នៃ​ការ​ដោះ​វាទៈ​រួច​ផង​ ​នូវ​អានិសង្ស​ ​នៃ​ការ​ប្រណាំងប្រជែង​ផង​ ​ដូច្នេះ​ ​ចំណែកខាង​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​តើមាន​អ្វី​ ​ជា​អានិសង្ស​ដែរ​ឬ​។​ ​ម្នាល​កុណ្ឌ​លិយ​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​មាន​វិជ្ជា​ ​និង​វិមុត្តិ​ ​ជា​ផលានិសង្ស​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩០ | បន្ទាប់
ID: 636852128410874152
ទៅកាន់ទំព័រ៖