ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​៤០១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​បង្កង់​ ​នៃ​ផ្ទះ​មាន​កំពូល​ឯណាមួយ​ ​បង្កង់​ទាំងអស់​នោះ​ ​បង្អោន​ទៅ​រក​កំពូល​ ​ទេរ​ទៅ​រក​កំពូល​ ​ឈម​ទៅ​រក​កំពូល​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ភិក្ខុ​ចំរើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​ធ្វើ​ឲ្យ​រឿយ​ៗ​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​ជា​បុគ្គល​មានចិត្ត​បង្អោន​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​ទេរ​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​ឈម​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​
 [​៤០២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ភិក្ខុ​ចំរើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​ធើ្វ​ឲ្យ​រឿយ​ៗ​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​តែង​មានចិត្ត​ឱន​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​ទេរ​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​ឈម​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ចំរើន​ ​នូវ​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​អាស្រ័យ​ ​នូវ​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ការប្រាសចាក​រាគៈ​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​សេចក្តី​រលត់​ ​ដែល​ទន់ទោរ​ ​ទៅ​ក្នុង​ការ​លះបង់​។​បេ​។​ ​ចំរើន​នូវ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​អាស្រ័យ​ ​នូវ​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ការប្រាសចាក​រាគៈ​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​សេចក្តី​រលត់​ ​ដែល​ទន់ទោរ​ ​ទៅ​ក្នុង​ការ​លះបង់​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ភិក្ខុ​ចំរើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​ធើ្វ​ឲ្យ​រឿយ​ៗ​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​តែង​មានចិត្ត​ឱន​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​ទេរ​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​ឈម​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៧ | បន្ទាប់
ID: 636852129982724057
ទៅកាន់ទំព័រ៖