ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​ដើម្បី​ការ​លះបង់​។​បេ​។​ ​ចំរើន​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​អាស្រ័យ​ ​នូវ​វិវេក​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​វិ​រាគៈ​ ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​និរោធ​ ​បង្អោន​ទៅ​ ​ដើម្បី​ការ​លះបង់​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧ប្រការ​ ​ដែល​ភិក្ខុ​បាន​ចំរើន​យ៉ាងនេះ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើនយ៉ាង​នេះ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​លះបង់​ ​នូវ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​រាប់បញ្ចូល​ ​ក្នុង​ពួក​សញ្ញោជនៈ​។​ ​
 [​៤៥៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​រាប់បញ្ចូល​ ​ក្នុង​ពួក​សញ្ញោជនៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចក្ខុ​ចាត់ជា​ធម៌​ ​ដែល​រាប់បញ្ចូល​ ​ក្នុង​ពួក​សញ្ញោជនៈ​ ​ការ​ប្រកាន់​មាំ​ ​ជា​គ្រឿង​រួបរឹត​ ​គឺ​សញ្ញោជនៈ​ទាំងនោះ​ ​រមែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ចក្ខុ​នោះ​ ​សោតៈ​ ​ឃានៈ​ ​ជិវ្ហា​ ​ចាត់ជា​ធម៌​ ​ដែល​រាប់បញ្ចូល​ ​ក្នុង​ពួក​សញ្ញោជនៈ​ដែរ​ ​ការ​ប្រកាន់​មាំ​ ​ជា​គ្រឿង​រួបរឹត​ ​គឺ​សញ្ញោជនៈ​ទាំង​នុ៎ះ​ ​រមែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ធម៌​ទាំងនោះ​ ​មនោ​ ​ចាត់ជា​ធម៌​ ​ដែល​រាប់បញ្ចូល​ ​ក្នុង​ពួក​សញ្ញោជនៈ​ដែរ​ ​ការ​ប្រកាន់​មាំ​ ​ជា​គ្រឿង​រួបរឹត​ ​គឺ​សញ្ញោជនៈ​ទាំង​នុ៎ះ​ ​រមែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​មនោ​នេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ធម៌​ ​ដែល​រាប់បញ្ចូល​ ​ក្នុង​ពួក​សញ្ញោជនៈ​។
ថយ | ទំព័រទី ២២៨ | បន្ទាប់
ID: 636852150169268661
ទៅកាន់ទំព័រ៖