ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​៤៥៨​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​និគម​ ​ឈ្មោះ​ ​សេត​កៈ​ ​របស់​អ្នក​ស្រុក​សុ​ម្ភៈ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ដែន​សុ​ម្ភៈ​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​ឧទាយិ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​បាន​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​បេ​។​ ​ក៏​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​ឧទាយិ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ទើប​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ដូច្នេះ​។​ ​
 ​[​៤៥៩​]​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុនេះ​អស្ចារ្យ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុនេះ​ ​ចំឡែក​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ ​សេចក្តី​គោរព​ ​សេចក្តី​អៀនខ្មាស​ ​ ​និង​សេចក្តី​កោតក្រែង​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ព្រោះ​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ដោយពិត​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​កាលពីដើម​ ​នៅជា​គ្រហស្ថ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​រាប់អាន​ច្រើន​ ​ចំពោះ​ព្រះធម៌​ទេ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​រាប់អាន​ច្រើន​ ​ចំពោះ​ព្រះសង្ឃ​ទេ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ ​សេចក្តី​គោរព​ ​សេចក្តី​អៀនខ្មាស​ ​ ​និង​សេចក្តី​កោតក្រែង​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទើប​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​មកកាន់​ផ្នួស​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​បាន​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ ​រូប​ ​ដូច្នេះ​ ​ហេតុ​ជាទី​កើត​ ​នៃ​រូប​ ​ដូច្នេះ​ ​សេចក្តី​វិនាស​ ​នៃ​រូប​ ​ដូច្នេះ​ ​វេទនា​ ​ដូច្នេះ​។​បេ​។​ ​សញ្ញា​ដូច្នេះ​។​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​ដូច្នេះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២៩ | បន្ទាប់
ID: 636852150379800703
ទៅកាន់ទំព័រ៖