ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​៥១៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ដែល​ហៅថា​ ​មនុស្ស​មិន​កំសត់​ ​ព្រោះ​បាន​ចំរើន​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​។​ ​ចុះ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​គឺ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ១​។​បេ​។​ ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ដែល​ហៅថា​ ​មនុស្ស​មិន​កំសត់​ ​ព្រោះ​បាន​ចំរើន​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧នេះឯង​។​ ​
 [​៥១៦​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​រះ​ឡើង​ ​នៃ​អរុណ​នុ៎ះឯង​ ​ជា​​ប្រធាន​ ​ជា​បុព្វនិមិត្ត​ ​នៃ​ព្រះអាទិត្យ​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ភាវៈ​នៃ​កល្យាណមិត្ត​នុ៎ះឯង​ ​ជា​ប្រធាន​ ​ជា​បុព្វនិមិត្ត​ ​នៃ​កិរិយា​កើតឡើង​ ​នៃ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​គ្រឿង​ប្រាកដ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ដែល​មាន​កល្យាណមិត្ត​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​នឹង​ចំរើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​។​ ​
 [​៥១៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ភិក្ខុ​ដែល​មាន​មិត្រ​ល្អ​ ​រមែង​ចំរើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ទាំង៧​ ​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥៥ | បន្ទាប់
ID: 636852157022660653
ទៅកាន់ទំព័រ៖