ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​៥២៩​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ធម៌​អ្វី​ ​ជា​អាហារ​របស់​ធម្ម​វិ​ចយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​មិនទាន់​កើត​ ​ឲ្យ​កើតឡើង​បាន​ ​ឬ​របស់​ធម្ម​វិ​ចយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​កើត​ហើយ​ ​ឲ្យ​ចំរើន​បរិបូណ៌​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ពួក​ធម៌​ ​ជាកុសល​ ​ឬ​អកុសល​ ​ពួក​ធម៌​ ​ប្រកបដោយ​ទោស​ ​ឬ​ឥត​ទោស​ ​ពួក​ធម៌​ថោកទាប​ ​ឬ​ថ្លៃថ្លា​ ​ពួក​ធម៌​ជា​ចំណែក​ខ្មៅ​ ​ឬស​ ​ ​និង​ការ​ធ្វើ​ ​នូវ​យោនិសោមនសិការ​ឲ្យ​ច្រើន​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងនោះ​ ​នេះ​ធម៌​ជា​អាហារ​ ​របស់​ធម្ម​វិ​ចយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​មិនទាន់​កើត​ ​ឲ្យ​កើតឡើង​បាន​ ​ឬ​របស់​ធម្ម​វិ​ចយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ដែល​កើត​ហើយ​ ​ឲ្យ​ចំរើន​បរិបូណ៌​។​ ​
 ​[​៥៣០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ធម៌​អ្វី​ ​ជា​អាហារ​ ​របស់​វីរិយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​​មិនទាន់​កើត​ ​ឲ្យ​កើតឡើង​បាន​ ​ឬ​របស់​វីរិយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​កើត​ហើយ​ ​ឲ្យ​ចំរើន​បរិបូណ៌​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សេចក្តី​តាំង​ផ្តើម​ ​ការ​ខ្នះខ្នែង​ ​ការ​ប្រឹងប្រែង​ ​ ​និង​ការ​ធ្វើ​នូវ​យោនិសោមនសិការ​ឲ្យ​ច្រើន​ ​ក្នុង​សេចក្តី​តាំង​ផ្តើម​ ​ជាដើម​នោះ​ ​នេះ​ធម៌​ជា​អាហារ​របស់​វីរិយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​មិនទាន់​កើត​ ​ឲ្យ​កើតឡើង​បាន​ ​ឬ​របស់​វីរិយ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ដែល​កើត​ហើយ​ ​ឲ្យ​ចំរើន​បរិបូណ៌​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦២ | បន្ទាប់
ID: 636852159179364009
ទៅកាន់ទំព័រ៖