ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​៥៤៧​]​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ ​ស្លៀក​ស្បង់​ ​ប្រដាប់​បាត្រ​ ​ ​និង​ចីវរ​ ​ក្នុង​បុព្វណ្ហសម័យ​ ​រួច​ចូល​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​ទើប​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​(​ឥឡូវនេះ​)​ ​យើង​នឹង​ចូល​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​ទៅ​ ​ហាក់ដូចជា​នៅព្រឹកពេក​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​ពួក​យើង​គួរ​ចូល​ទៅ​ឯ​អារាម​ ​របស់​ពួ​ក​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យ​តិរិ្ថយ​សិន​ចុះ​ ​ហើយក៏​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ចូល​ទៅ​ឯ​អារាម​ ​របស់​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​​អន្យ​តិរិ្ថយ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ធ្វើ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ជាមួយនឹង​ពួ​ក​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យ​តិរិ្ថយ​ទាំងនោះ​ ​លុះ​បញ្ចប់​ពាក្យ​ ​ដែល​គួរ​រីករាយ​ ​ ​និង​ពាក្យ​ដែល​គួរ​រឭក​ហើយ​ ​ទើប​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ពួ​ក​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ទាំងនោះ​ ​និយាយ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​សមណគោតម​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដល់​សាវក​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​មកណេះ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​លះបង់​នីវរណធម៌​ ​ទាំង៥​ ​ជា​ឧបក្កិលេស​នៃ​ចិត្ត​ ​ដែល​ធ្វើ​ប្រាជ្ញា​ឲ្យមានកម្លាំង​ថយ​ ​រួចហើយ​ចំរើន​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​ ​ឲ្យ​កើតមានឡើង​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៧១ | បន្ទាប់
ID: 636852161376739692
ទៅកាន់ទំព័រ៖