ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ពួក​សាវក​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​មកណេះ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​លះបង់​ ​នូវ​នីវរណធម៌​ ​៥​ ​ជា​ឧបក្កិលេស​នៃ​ចិត្ត​ ​ដែល​ធ្វើ​ប្រាជ្ញា​ឲ្យមានកម្លាំង​ថយ​ ​ចំរើន​ពោជ្ឈង្គ​ ​៧​ ​ឲ្យ​កើតមានឡើង​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​សូម្បី​យើង​ ​ក៏​តែង​សំដែងធម៌​ ​ប្រាប់​សាវក​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​មក​អាយ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​លះបង់​ ​នូវ​នីវរណធម៌​ ​៥​ ​ជា​ឧបក្កិលេស​នៃ​ចិត្ត​ ​ដែល​ធ្វើ​ប្រាជ្ញា​ឲ្យមានកម្លាំង​ថយ​ ​ចំរើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ៧​ ​ឲ្យ​កើតមានឡើង​ដែរ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ក្នុង​ដំណើរ​នេះ​ ​តើមាន​សេចក្តី​ប្លែក​គ្នា​ដូចម្តេច​ ​មាន​សេចក្តី​អធិប្បាយ​ដូចម្តេច​ ​មានអំពើ​ផ្សេងគ្នា​ដូចម្តេច​ ​របស់​ព្រះសមណគោតម​ ​ ​និង​របស់​យើង​ ​អំពី​ដំណើរ​ធម៌​ទេសនា​ ​នឹង​ធម៌​ទេសនា​ ​ពាក្យ​ប្រៀនប្រដៅ​ ​នឹង​ង​ពាក្យ​ប្រៀនប្រដៅ​។​ ​
 [​៥៥០​]​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​មេត្តាប្រោស​ ​វេលា​នោះ​ ​ពួក​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិនបាន​ត្រេកអរ​ ​មិនបាន​ឃាត់​ហាម​ភាសិត​ ​របស់​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ទាំងនោះ​ទេ​ ​លុះ​មិន​ត្រេកអរ​ ​មិនបាន​ឃាត់​ហាម​ហើយ​ ​ក៏​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ដើរចេញ​មក​ ​និយាយ​ថា​ ​ពួក​យើង​គង់តែ​នឹង​យល់​សេចក្តី​ ​នៃ​ភាសិត​នុ៎ះ​ ​ក្នុង​សំណាក់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​មិនខាន​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៧៤ | បន្ទាប់
ID: 636852162276261142
ទៅកាន់ទំព័រ៖