ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​ពពួកសត្វ​ ​ព្រមទាំង​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​មនុស្សជា​សម្មតិទេព​ ​ ​និង​មនុស្ស​ដ៏​សេស​ ​តថាគត​ ​មិនឃើញ​អ្នកណា​ ​អាច​ដោះស្រាយ​ប្រស្នា​ទាំងនេះ​ ​ឲ្យ​ពេញចិត្ត​បាន​ឡើយ​ ​លើកលែងតែ​តថាគត​ ​ឬ​សាវក​របស់​តថាគត​ ​ឬក៏​បុគ្គល​ ​ដែល​បាន​ស្តាប់​អំពី​សាវក​ ​របស់​តថាគត​មក​។​ ​
 [​៥៩៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​មេត្តា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​តើ​ត្រូវ​ចំរើន​ដូចម្តេច​ ​មាន​គតិ​ដូចម្តេច​ ​មាន​សេចក្តី​ថ្លៃថ្លា​ដូចម្តេច​ ​មានផល​ដូចម្តេច​ ​មាន​ទីបំផុត​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ចំរើន​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ប្រកបដោយ​មេត្តា​។​បេ​។​ ​ចំរើន​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ប្រកបដោយ​មេត្តា​ ​ដែល​អាស្រ័យ​នូវ​សេចក្តី​ស្ងប់​ស្ងាប់​ ​អាស្រ័យ​នូវ​ការប្រាសចាក​រាគៈ​ ​អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ ​ជា​គ្រឿងរ​លត់​ ​បង្អោន​ទៅកាន់​ការ​លះបង់​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មា​ ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​ ​ក្នុង​របស់​ដែល​មិន​គួរ​ខ្ពើម​ ​ថា​ជា​របស់​គួរ​ខ្ពើម​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​សំគាល់​ ​ក្នុង​របស់​នោះ​ថា​ ​ជា​របស់​គួរ​ខ្ពើម​មែន​ ​បើ​ប្រាថ្នា​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​ ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​ ​ក្នុង​របស់​ដែល​គួរ​ខ្ពើម​ ​ថា​ជា​របស់​មិន​គួរ​ខ្ពើម​វិញ​ ​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​សំគាល់​ក្នុង​របស់​នោះ​ ​ថា​មិន​គួរ​ខ្ពើម​មែន​ ​បើ​ប្រាថ្នា​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​ ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​ ​ក្នុង​របស់​មិន​គួរ​ខ្ពើម​ ​និង​គួរ​ខ្ពើម​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៩៥ | បន្ទាប់
ID: 636852168160297689
ទៅកាន់ទំព័រ៖