ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​ជា​របស់​គួរ​ខ្ពើម​ ​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​សំគាល់​ក្នុង​របស់​នោះ​ថា​ ​ជា​របស់​គួរ​ខ្ពើម​មែន​ ​បើ​ប្រាថ្នា​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​ ​ក្នុង​របស់​គួរ​ខ្ពើម​ ​និង​មិន​គួរ​ខ្ពើម​ថា​ ​ជា​របស់​មិន​គួរ​ខ្ពើម​ដូច្នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​សំគាល់​ ​ក្នុង​របស់​នោះ​ថា​ ​ជា​របស់​មិន​គួរ​ខ្ពើម​មែន​ ​បើ​ប្រាថ្នា​ថា​ ​សូមឲ្យ​ ​អាត្មាអញ​ ​កុំ​ជាប់ជំពាក់​នឹង​របស់​ទាំង​ ​២​ ​នោះ​ ​គឺ​របស់​មិន​គួរ​ខ្ពើម​ ​និង​របស់​គួរ​ខ្ពើម​ ​ជា​អ្នក​ព្រងើយកន្តើយ​ ​ប្រកបដោយ​សតិសម្បជញ្ញៈ​ដូច្នេះ​ ​ទៅជា​អ្នក​ព្រងើយកន្តើយ​ ​ប្រកបដោយ​សតិសម្បជញ្ញៈ​ ​ក្នុង​របស់​នោះ​ ​ឬក៏​បានសម្រេច​វិមោក្ខ​ដ៏​ល្អ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​ហៅ​មេត្តា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ថា​ ​ជា​គុណជាតិ​ល្អ​ក្រៃលែង​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​មិនទាន់​ចាក់ធ្លុះ​ ​នូវ​វិមុត្តិ​ដ៏​លើសលុប​ទេ​ ​បា្រ​ជ្ញា​ក៏​គង់មាន​ក្នុង​លោក​នេះ​ដែរ​។​
 [​៥៩៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ករុណា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​តើ​ត្រូវ​ចំរើន​ ​ដូចម្តេច​ ​មាន​គតិ​ដូចម្តេច​ ​មាន​សេចក្តី​ថ្លៃថ្លា​ ​ដូចម្តេច​ ​មានផល​ ​ដូចម្តេច​ ​មាន​ទីបំផុត​ ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ចំរើន​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ប្រកបដោយ​ករុណា​។​ ​បេ​។​ចំរើន​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ប្រកបដោយ​ករុណា​ ​ដែល​អាស្រ័យ​ ​នូវ​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៩៦ | បន្ទាប់
ID: 636852168376600061
ទៅកាន់ទំព័រ៖