ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​បុគ្គល​មានចិត្ត​ដែល​កាម​រាគៈ​រួបរឹត​ ​ដែល​​កាម​រាគៈ​គ្រប​សង្កត់​ ​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​នូវ​ការ​រលាស់​កាម​រាគៈ​ ​ដែល​កើត​ហើយ​ ​ឲ្យ​ច្បាស់លាស់​បាន​ ​ក្នុង​សម័យ​ណា​ ​ក្នុង​សម័យ​នោះ​ ​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​នូវ​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ច្បាស់លាស់​ផង​ ​នូវ​ប្រយោជន៍​អ្នកដទៃ​ផង​។​ ​បេ​។​ ​ក្នុង​សម័យ​នោះ​ ​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​ទាំង​ ​២​ ​ច្បាស់លាស់​ផង​ ​ឯ​មន្ត​ទាំងឡាយ​ ​បើទុកជា​ស្វាធ្យាយ​ ​អស់​កាលយូរ​អង្វែង​ហើយ​ ​ក៏​នៅតែ​មិន​ភ្លឺច្បាស់​បាន​ ​មន្ត​ដែល​មិន​ស្វាធ្យាយ​ ​ចំា​បាច់​និយាយ​ថ្វី​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​
 [​៦០២​]​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​មួយទៀត​ ​បុគ្គល​មានចិត្ត​ ​ដែល​ព្យាបាទ​រួបរឹត​ ​ដែល​​ព្យាបាទ​គ្រប​សង្កត់​ ​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​ ​នូវ​ការ​រលាស់​ព្យាបាទ​ ​ដែល​កើត​ហើយ​ ​ឲ្យ​ច្បាស់​ ​លាស់​បានទេ​ ​ក្នុង​សម័យ​ណា​ ​ក្នុង​សម័យ​នោះ​ ​រមែង​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​ខ្លួន​ច្បាស់លាស់​ផង​ ​នូវ​ប្រយោជន៍​អ្នកដទៃ​ផង​។​ ​បេ​។​ ​ក្នុង​សម័យ​នោះ​ ​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​នូវ​ប្រយោជន៍​ទាំង​ ​២​ ​ច្បាស់លាស់​ផង​ ​ឯ​មន្ត​ទាំងឡាយ​ ​បើទុកជា​ស្វាធ្យាយ​អស់​កាលយូរ​អង្វែង​ ​ក៏​នៅតែ​មិន​ភ្លឺច្បាស់​បាន​ ​មន្ត​ដែលគេ​មិន​ស្វាធ្យាយ​ ​ចំា​បាច់​និយាយ​ថ្វី​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣០២ | បន្ទាប់
ID: 636852178345280237
ទៅកាន់ទំព័រ៖