ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​៦២២​]​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ពោជ្ឈង្គ​ទាំង​ ​៧​ ​នេះឯង​ ​ជា​ធម៌​មិន​រារាំង​ ​មិន​បាំងបិទ​មិន​មាន​គ្រឿង​សៅហ្មង​ចិត្ត​ ​បើ​អប់រំ​បន្ទុំ​ឲ្យ​ច្រើន​ហើយ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ផល​នៃ​វិជ្ជា​ ​និង​វិមុត្តិ​។​ ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង​ ​៧​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ជា​ធម៌​មិន​រារាំង​ ​មិន​បិទបាំង​ ​មិន​មាន​គ្រឿង​សៅហ្មង​ចិត្ត​ ​បើ​អប់រំ​បន្ទុំ​ឲ្យ​ច្រើន​ហើយ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ផល​នៃ​វិជ្ជា​ ​និង​វិមុត្តិ​។​ ​បេ​ ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ជា​ធម៌​មិន​រារាំង​ ​មិន​បាំងបិទ​ ​មិន​មាន​គ្រឿង​សៅហ្មង​ចិត្ត​ ​បើ​អប់រំ​បន្ទុំ​ឲ្យ​ច្រើន​ហើយ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ផល​នៃ​វិជ្ជា​ ​និង​វិមុត្តិ​ ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង​ ​៧​ ​នេះ​ហើយ​ ​ដែល​ជា​ធម៌​មិន​រារាំង​ ​មិន​បាំងបិទ​ ​មិន​មាន​គ្រឿង​សៅហ្មង​ចិត្ត​ ​ដែល​អប់រំ​បន្ទុំ​ហើយ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ផល​នៃ​វិជ្ជា​ ​និង​វិមុត្តិ​ ​។​
 [​៦២៣​]​ ​កាលដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​សគារវ​ព្រាហ្មណ៍​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ពីរោះ​ណាស់​។​ ​បេ​។​ ​សូម​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ចាំទុក​នូវ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ថា​ជា​ឧបាសក​ ​ដល់​នូវ​សរណគមន៍​ ​ស្មើដោយ​ជីវិត​ ​ចាប់តាំង​អំពី​ថ្ងៃនេះ​តទៅ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣១៥ | បន្ទាប់
ID: 636852181329590930
ទៅកាន់ទំព័រ៖