ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

 ​[​៦៤០​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អដ្ឋិ​សញ្ញា​ ​ដែល​បុគ្គល​បាន​ចំរើន​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ហើយ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ដ៏​ធំ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អដ្ឋិ​ក​សញ្ញា​ ​ដែល​បុគ្គល​បាន​ចំរើន​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ហើយ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ដ៏​ធំ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ចំរើន​សតិ​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ប្រកបដោយ​អដ្ឋិ​ក​សញ្ញា​។​ ​បេ​ ​។​ ​ចំរើន​ឧបេក្ខា​សម្ពោ​ជ្ឈង្គ​ ​ប្រកបដោយ​អដ្ឋិ​ក​សញ្ញា​ ​ដែល​អាស្រ័យ​នូវ​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​អាស្រ័យ​នូវ​សេចក្តី​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​អាស្រ័យ​នូវ​ការ​រលត់​ ​បង្អោន​ទៅកាន់​ការ​លះបង់​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អដ្ឋិ​ក​សញ្ញា​ ​ដែល​បុគ្គល​បាន​ចំរើន​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើនយ៉ាង​នេះ​ហើយ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ដ៏​ធំ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៣ | បន្ទាប់
ID: 636852183712857245
ទៅកាន់ទំព័រ៖