ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​រាគៈ​ជាទីបំផុត​ ​មានការ​លះបង់​ទោសៈ​ជាទីបំផុត​ ​មានការ​លះបង់​មោហៈ​ជាទីបំផុត​ ​ជា​ធម៌​យាងចុះ​កាន់​ព្រះនិព្វាន​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ព្រះនិព្វាន​ ​មាន​ព្រះនិព្វាន​ជាទីបំផុត​ ​ជ្រាល​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​ឱន​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​ឈម​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​គួរ​ចំរើន​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង​ ​៧​ ​ដើម្បី​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដើម្បី​កំណត់​ដឹង​ ​ដើម្បី​អស់​ទៅ​ ​ដើម្បី​លះបង់​ ​នូវ​ឧទ្ធម្ភា​គិ​យសំ​យោ​ជនៈ​ ​៥​ ​នេះឯង​ ​។​ ​(​មគ្គ​សំយុត្ត​ ​បណ្ឌិត​ត្រូវ​ធ្វើឲ្យ​ពិស្តារ​យ៉ាងណា​ ​ពោជ្ឈង្គ​សំយុត្ត​ ​ក៏​ត្រូវ​ធ្វើឲ្យ​ពិស្តារ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​)​។​

​ឧទ្ទាន​ក្នុង​អានាបា​នា​ទិ​បេយ្យាល​នោះ​គឺ​ ​


​អដ្ឋិ​ក​សញ្ញា​ ​១​ ​បុ​ឡ​វក​សញ្ញា​ ​១​ ​វិ​នីល​ក​សញ្ញា​ ​១​ ​វិ​ច្ឆិ​ទ្ទ​ក​សញ្ញា​ ​១​ ​ឧទ្ធុ​មាត​សញ្ញា​ ​១​ ​ជា​គំរប់​ប្រាំ​ ​មេត្តា​ ​១​ ​ករុណា​ ​១​ ​មុទិតា​ ​១​ ​ឧបេក្ខា​ ​១​ ​អានាបា​នៈ​ ​១​ ​រួម​ទាំងអស់​ជា​ ​១០​។​ ​

​ចប់​ ​ពោជ្ឈង្គ​សំយុត្ត​ ​អានាបា​នវ​គ្គ​ ​ទី៧​។​

ថយ | ទំព័រទី ៣៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636852186604572641
ទៅកាន់ទំព័រ៖