ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​[​៩៨​]​ ​ក្នុង​ពួក​មនុស្ស​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ឯណា​ ​ដល់​នូវ​ត្រើយ​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​ ​ជន​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ទេ​ ​ចំណែក​ពួក​សត្វ​ដទៃ​ ​ក្រៅពី​នេះ​ ​តែង​សសៀរ​ទៅតាម​ច្រាំង​ ​(​វដ្តសង្សារ​)​។​ ​មួយទៀត​ ​ពួក​ជន​ណា​ ​មាន​ប្រក្រតី​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ធម៌​ក្នុង​ធម៌​ ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​ ​ត្រាស់​ប្រពៃ​ហើយ​ ​ពួក​ជន​នោះ​ ​នឹង​ ​(​ឆ្លង​)​ ​នូវ​វដ្តៈ​ ​ជា​លំនៅ​នៃ​មច្ចុ​ ​ដែល​ឆ្លង​បាន​ដោយ​កម្រ​ក្រៃពេក​ ​ហើយ​ដល់​នូវ​ត្រើយ​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​។​ ​បណ្ឌិត​ ​គប្បី​លះ​ធម៌​ខ្មៅ​ ​ញ៉ាំង​ធម៌​ស​ ​ឲ្យ​ចំរើន​ ​ហើយ​គប្បី​ចេញ​ចាក​អាល័យ​ ​គឺ​វដ្តៈ​ ​អាស្រ័យ​ព្រះនិព្វាន​ ​ដែល​មិន​មាន​អាល័យ​ ​គួរ​លះ​កាម​ទាំងឡាយ​ចេញ​ ​ហើយ​ជា​អ្នក​មិន​មាន​កង្វល់​ ​ប្រាថ្នា​ ​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ក្នុង​វិវេក​ ​ដែល​សត្វ​ត្រេកអរ​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​