ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​បណ្ឌិត​ ​គួរ​ធ្វើខ្លួន​ឲ្យ​ផូរផង់​ ​ចាក​គ្រឿង​សៅហ្មង​ចិត្ត​។​ ​ចិត្ត​ដែល​បណ្ឌិត​ពួក​ណា​ ​អប់រំ​ល្អប្រពៃ​ហើយ​ ​ក្នុង​អង្គ​នៃ​ធម៌​ ​ជា​គ្រឿង​ត្រាស់​ដឹង​ទំាង​ឡាយ​ ​បណ្ឌិត​ទាំងឡាយ​ឯណា​ ​អ្នក​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​ការ​លះបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​ប្រកាន់​ ​ដោយ​ឥតមាន​សេចក្តី​ប្រកាន់​ ​បណ្ឌិត​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​អ្នកមាន​អាសវៈ​អស់ហើយ​ ​មាន​សេចក្តី​រុងរឿង​ ​បរិព្វាន​ក្នុង​លោក​ហើយ​។​ ​

 [​៩៩​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នឹង​សំដែង​ ​នូវ​សាមញ្ញគុណ​ ​ ​និង​ផល​ ​របស់សាមញ្ញ​គុណ​ទាំងឡាយ​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​ស្តាប់​សេចក្តី​នោះ​ចុះ​។​ ​
 [​១០០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​សាមញ្ញគុណ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​អរិយមគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​នេះឯង​។​ ​គឺ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​សេចក្តី​ឃើញត្រូវ១​។​បេ​។​ ​សេចក្តី​តាំងចិត្ត​ត្រូវ​​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​សាមញ្ញគុណ​។​ ​
 [​១០១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ផល​របស់សាមញ្ញ​គុណ​ទាំងឡាយ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​សោតាបត្តិផល១​ ​សកទាគាមិផល១​ ​អនាគាមិផល១​ ​អរហត្តផល១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ផល​របស់សាមញ្ញ​គុណ​ទាំងឡាយ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៥២ | បន្ទាប់
ID: 636852076383368349
ទៅកាន់ទំព័រ៖