ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៧

​ចក្កវត្តិ​វគ្គ​


 [​៥០៣​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ឯណា​នីមួយ​ ​ក្នុង​កាល​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​ជា​យូរអង្វែង​ ​បាន​លះបង់​ ​នូវ​មានះ​ ​ទាំង៣ប្រការ​ ​ចេញ​បាន​ ​ព្រោះ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​នោះ​ ​ជា​អ្នក​ចំរើន​ ​ជា​អ្នក​ធើ្វ​ឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ឯណា​នីមួយ​ ​ក្នុង​កាល​ជា​អនាគត​ ​នឹង​លះបង់​ ​នូវ​មានះ​ ​ទាំង៣ប្រការ​ចេញ​បាន​ ​ព្រោះ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​នោះ​ ​ជា​អ្នក​ចំរើន​ ​ជា​អ្នក​ធើ្វ​ឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ឯណា​នីមួយ​ ​ដែល​មាន​ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ​ ​រមែង​លះបង់​ ​នូវ​មានះ​ ​ទាំង៣ប្រការ​ចេញ​បាន​ ​ព្រោះ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​នោះ​ ​ក៏​ជា​អ្នក​ចំរើន​ ​ជា​អ្នក​ធើ្វ​ឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ ​ទាំង៧ដែរ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥០ | បន្ទាប់
ID: 636852155621450508
ទៅកាន់ទំព័រ៖