ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៨

​ទាំងឡាយ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​មាន​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ ​មានស្មារតី​ ​កំចាត់​បង់​នូវ​អភិជ្ឈា​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ក្នុង​លោក​ចេញ​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​កាល​ចំរើន​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ ​៤​ ​កាល​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ ​៤​ ​រមែង​ជា​អ្នក​ឱន​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​សសៀរ​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​ឈម​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​។​បេ​។​ ​
 [​១៦៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សញ្ញោជនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​លើ​ ​មាន​ ​៥​ ​ប្រការ​។​ ​សញ្ញោជនៈ​ ​៥​ ​គឺ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​រូប​រាគ​ ​(​តម្រេក​ក្នុង​រូប​)​ ​១​ ​អរូប​រាគ​ ​(​តម្រេក​ក្នុង​អរូប​)​ ​១​ ​មានះ​ ​(​សេចក្តី​ប្រកាន់ខ្លួន​)​ ​១​ ​ឧទ្ធច្ចៈ​ ​(​សេចក្តី​រាយមាយ​)​ ​១​ ​អវិជ្ជា​ ​(​សេចក្តី​ល្ងង់ខ្លៅ​)​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះឯង​ ​ជា​សញ្ញោជនៈ​ចំណែកខាង​លើ​ ​៥​ ​ប្រការ​។​
 [​១៦៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ ​៤​ ​ភិក្ខុ​គប្បី​ចំរើន​ ​ដើម្បី​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដើម្បី​កំណត់​ដឹង​ ​ដើម្បី​អស់​ទៅ​ ​ដើម្បី​លះបង់​ ​នូវ​សញ្ញោជនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​លើ​ ​៥​ ​នេះឯង​។​ ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ ​៤​ ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​កាយ​ក្នុង​កាយ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​មាន​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ ​មានស្មារតី​ ​កំចាត់​បង់​នូវ​អភិជ្ឈា​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ក្នុង​លោក​ចេញ​បាន​។​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​វេទនា​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​នូវ​ចិត្ត​ក្នុងចិត្ត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១២៨ | បន្ទាប់
ID: 636852269545996620
ទៅកាន់ទំព័រ៖