ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៨

 ​[​១៨៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​បញ្ញិ​ន្ទ្រិយ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ជា​គ្រឿង​កំណត់​ ​នូវ​សេចក្តី​ ​កើតឡើង​ ​និង​រលត់​ ​ជា​ចំណែក​ ​នៃ​សេចក្តី​នឿយណាយ​ ​ជា​ធម្មជាតិ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ដល់​នូវ​សេចក្តី​អស់​ទៅ​ ​នៃ​ទុក្ខ​ដោយ​ប្រពៃ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​បញ្ញិ​ន្ទ្រិយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឥន្ទ្រិយ​ ​មាន​ ​៥​ ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ឯង​។​
 [​១៨៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឥន្ទ្រិយ​នេះ​ ​មាន​ ​៥​ ​ប្រការ​។​ ​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ប្រការ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​សទ្ធិន្ទ្រិយ​ ​១​។​បេ​។​ ​បញ្ញិ​ន្ទ្រិយ​ ​១​។​
 [​១៨៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​សទ្ធិន្ទ្រិយ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​មាន​សទ្ធា​ ​ជឿ​សេចក្តី​ត្រាស់​ដឹង​ ​របស់​ព្រះ​តថាគត​ថា​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​អង្គ​នោះ​ ​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​វិជ្ជា​ ​និង​ចរណៈ​ ​មានដំណើរ​ល្អ​ ​ជ្រាប​ច្បាស់​ ​នូវ​ត្រៃលោក​ ​ប្រសើរ​ដោយ​សីលាទិគុណ​ ​ឥតមាន​បុគ្គល​ណា​សើ្ម​ ​ទូន្មាន​នូវ​បុរស​ ​ដែល​គួរ​ ​ទូន្មាន​បាន​ ​ជា​គ្រូ​នៃ​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​អរិយសច្ច​ធម៌​ ​លែង​វិល​មកកាន់​ភព​ថ្មីទៀត​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​សទ្ធិន្ទ្រិយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៩ | បន្ទាប់
ID: 636852272322705438
ទៅកាន់ទំព័រ៖