ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៨

 ​[​២១២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​បាន​ជា​អរហន្ត​ ​ព្រោះ​ពេញលេញ​បរិបូណ៌​ ​ដោយ​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥នេះឯង​ ​ជា​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​អរហត្តផល​ ​ព្រោះ​មាន​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ទន់​ជាង​ឥន្ទ្រិយ​ ​របស់​អរហន្ត​នោះ​ ​បាន​ជា​អនាគាមី​ ​ព្រោះ​មាន​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ទន់​ជាង​ឥន្ទ្រិយ​ ​របស់​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​អរហត្តផល​នោះ​ ​ជា​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​អនាគាមិផល​ ​ព្រោះ​មាន​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ទន់​ជាង​ឥន្ទ្រិយ​ ​របស់​អនាគាមី​នោះ​ ​បាន​ជាស​ក​ទា​គាមី​ ​ព្រោះ​មាន​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ទន់​ជាង​ឥន្ទ្រិយ​ ​របស់​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​អនាគាមិផល​នោះ​ ​ជា​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​សកទាគាមិផល​ ​ព្រោះ​មាន​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ទន់​ជាង​ ​ឥន្ទ្រិយ​ ​របស់​សកទាគាមី​នោះ​ ​បាន​ជា​សោតាបន្ន​ ​ព្រោះ​មាន​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ទន់​ជាង​ឥន្ទ្រិយ​របស់​ ​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​សកទាគាមិផល​នោះ​ ​ជា​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​សោតាបត្តិផល​ ​ព្រោះ​មាន​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​ទន់​ជាង​ឥន្ទ្រិយ​ ​របស់​សោតាបន្ន​នោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឥន្ទ្រិយ​ ​៥​ ​នេះ​ ​មិន​មានដល់​ភិក្ខុ​ឯណា​ ​ដោយ​បរិបូណ៌​សព្វគ្រប់​ទេ​ ​តថាគត​ ​ហៅ​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​ ​ជា​អ្នក​ស្ថិតនៅ​ក្នុង​ពួក​បុថុជ្ជន​ជា​ខាងក្រៅ​ ​(​បុគ្គល​ទាំង​ ​៨​ ​ពួក​)​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៣ | បន្ទាប់
ID: 636852604000266310
ទៅកាន់ទំព័រ៖