ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៨

​ព្រះពុទ្ធ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​ដែល​មានគុណ​ថ្លឹង​មិនបាន​ផង​ ​នូវ​ភព​ផង​ ​លះបង់​នូវ​សង្ខារ​ ​ដែល​នាំ​សត្វ​ទៅកាន់​ភព​ហើយ​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​អារម្មណ៍​ខាងក្នុង​ ​(​ដោយអំណាច​វិបស្សនា​)​ ​មានចិត្ត​តាំង​មាំ​ ​(​ដោយអំណាច​សមថៈ​)​ ​បាន​ទំ​លាយ​ហើយ​ ​នូវ​បណ្តាញ​ ​គឺ​កិលេស​ ​ដែល​កើតមាន​នៅក្នុង​ខ្លួន​ដូចជា​ក្រោះ​។​​

​ឥទ្ធិបាទ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ដើម្បី​ចេញ​ចាក​វដ្ត​ ​១​ ​ឥទ្ធិបាទ​ដែល​បុគ្គល​លះបង់​ ​១​ ​ឥទ្ធិបាទ​ជា​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​១​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​រំលត់​នូវ​ទុក្ខ​ ​១​ ​ឲ្យ​សម្រេច​ឥទ្ធិ​ប្ប​ទេស​ ​១​ ​​សមត្ត​ឫទ្ធិ​ ​១​ ​ពួក​ភិក្ខុ១​ ​និង​ភិក្ខុ​ចំរើន​ឥទ្ធិបាទ១​ ​ពុទ្ធញ្ញាណ​ ​កើតឡើង​ហើយ​ ​១​ ​​បា​វាល​ចេតិយ​ ​១​។​