ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៨

​នឹងជា​អន្ត​រាប​និ​ព្វា​យី​ ​ជា​ឧបហ​ច្ច​បរិ​និ​ព្វា​យី​ ​ជា​អ​សង្ខា​របរិ​និ​ព្វា​យី​ ​ជាស​សង្ខា​របរិ​និ​ព្វា​យី​ ​ឬ​ជា​ឧទ្ធំ​សោត​អកនិដ្ឋ​គាមី​មិនខាន​ ​ព្រោះ​អស់​ទៅ​ ​នៃ​សញ្ញោជនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​ក្រោម​ ​៥​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ផល​ ​៧​ ​ប្រការ​ ​អានិសង្ស​ ​៧​ ​ប្រការ​នេះ​ ​រមែង​កើត​ប្រាកដ​ ​ព្រោះ​បាន​ចំរើន​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​ឥទ្ធិបាទ​ ​៤​ ​នេះឯង​។​
 [​៥៤៤​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ដូចម្តេច​ហៅថា​ ​ឥទ្ធិ​ ​(​ឫទ្ធិ​)​ ​ដូចម្តេច​ ​ហៅថា​ ​ឥទ្ធិបាទ​ ​ដូចម្តេច​ហៅថា​ ​ការ​ចំរើន​ឥទ្ធិបាទ​ ​ដូចម្តេច​ហៅថា​ ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ការ​ចំរើន​ឥទ្ធិបាទ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣២ | បន្ទាប់
ID: 636852655037605478
ទៅកាន់ទំព័រ៖