ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៨

​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​ការ​បន្ទោបង់​នូវ​ឧច្ចារៈ​ ​និង​បស្សាវៈ​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​កាល​ដើរ​ ​ឈរ​ ​អង្គុយ​ ​លក់​ ​ភ្ញាក់​ឡើង​ ​និយាយ​ ​និង​នៅ​ស្ងៀម​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវជា​អ្នកមាន​ស្មារតី​ ​មាន​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​នេះ​ជា​អនុសាសនី​ ​គឺ​ពាក្យ​ប្រៀនប្រដៅ​ ​របស់​តថាគត​ ​ចំពោះ​អ្នក​ទាំងឡាយ​។​
 ​[​៨​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេត្ត​ពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​រួច​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ដូច្នេះ​។​
 ​[​៩​]​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​បាន​ស្តាប់​នូវ​ធម៌​ឯណា​ ​របស់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ហើយ​ ​ជា​បុគ្គល​ម្នាក់ឯង​ ​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​មិន​ប្រមាទ​ ​មាន​ព្យាយាម​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​បញ្ជូន​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​ ​សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​សំដែង​នូវ​ធម៌​នោះ​ ​ឲ្យ​ទាន​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ដោយសង្ខេប​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​មាន​ពួក​មោឃបុរស​ចំពូក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​គ្រាន់តែ​អារាធនា​តថាគត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៥ | បន្ទាប់
ID: 636852234882553984
ទៅកាន់ទំព័រ៖