ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៨

​នូវ​អភិជ្ឈា​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ក្នុង​លោក​ចេញ​។​ ​ជា​អ្នក​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​វេទនា​ក្នុង​វេទនា​ទាំងឡាយ​ ​នូវ​ចិត្ត​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​ធម៌​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​មាន​​ព្យាយាម​ ​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​ជា​អ្នកដឹងខ្លួន​ ​មានស្មារតី​ ​កំចាត់​បង់​ ​នូវ​អភិជ្ឈា​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ក្នុង​លោក​ចេញ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ភិក្ខុ​មានខ្លួន​ជាទី​ពឹង​ ​មានខ្លួន​ជាទី​រឭក​ ​មិន​មាន​វត្ថុ​ដទៃ​ជាទី​រឭក​ ​មានធម៌​ជាទី​ពឹង​ ​មានធម៌​ជាទី​រឭក​ ​មិន​មាន​វត្ថុ​ដទៃ​ជាទី​រឭក​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
 [​៦៣​]​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ឯណា​នីមួយ​ ​ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ​ក្តី​ ​ក្នុង​កាល​អំណឹះ​អំពី​តថាគត​ទៅ​ក្តី​ ​នឹង​មានខ្លួន​ជាទី​ពឹង​ ​មានខ្លួន​ជាទី​រឭក​ ​កុំបី​មាន​វត្ថុ​ដទៃ​ជាទី​រឭក​ ​មានធម៌​ជាទី​ពឹង​ ​មានធម៌​ ​ជាទី​រឭក​ ​កុំបី​មាន​វត្ថុ​ដទៃ​ ​ជាទី​រឭក​ចុះ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ឯណា​នីមួយ​ ​ជា​អ្នក​ប្រាថ្នា​ការសិក្សា​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​នឹង​ប្រាកដ​មាន​ ​ក្នុង​ចំណែក​ដ៏​ប្រសើរ​ក្រៃ​លេង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636852245630478730
ទៅកាន់ទំព័រ៖