ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៨

​ទ្រង់​ចំរើន​នូវ​ពោជ្ឈង្គ​ទាំង​ ​៧​ ​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​អនុត្តរសម្មាសម្ពោធិ​ធម៌​ ​តាម​សភាវៈ​ពិត​ ​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​
 [​៥៥​]​ ​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​ត្រូវ​ណាស់​ហើយ​ ​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​អ្នក​គប្បី​ពោល​ ​នូវ​ធម្មបរិយាយ​នេះ​ ​ដល់​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឧបាសក​ ​និង​ឧបាសិកា​ ​ឲ្យ​រឿយ​ៗ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​ព្រោះថា​ ​សេចក្តី​ងឿងឆ្ងល់​ ​ឬ​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​ក្នុង​ព្រះ​តថាគត​ ​នឹង​មានដល់​មោឃបុរស​ឯណា​ ​មោឃបុរស​ទាំងនោះ​ ​បាន​ស្តាប់​នូវ​ធម្មបរិយាយ​នេះ​ហើយ​ ​មុខ​ជា​នឹង​លះបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​ងឿងឆ្ងល់​ ​ឬ​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​ក្នុង​ព្រះ​តថាគត​ចេញ​បាន​។​
 ​[​៥៦​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ព្រះ​សារីបុត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​អាពាធ​ ​មាន​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​មាន​ជម្ងឺធ្ងន់​ ​នៅក្នុង​ស្រុក​នាឡ​កៈ​ ​ក្នុង​ដែន​មគធៈ​។​ ​មាន​សាមណេរ​ ​ឈ្មោះ​ចុន្ទ​ ​ជា​ឧបដ្ឋាក​ ​របស់​ព្រះ​សារីបុត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​សារីបុត្ត​ ​ក៏​បរិនិព្វាន​ ​ដោយ​អាពាធ​នោះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៥១ | បន្ទាប់
ID: 636852244395118072
ទៅកាន់ទំព័រ៖