ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៨

មាន​ហើយ​ ​បច្ច័យ​ប្រជុំ​តាក់តែង​ហើយ​ ​ក៏​គង់មាន​កិរិយា​ទ្រុឌទ្រោម​ទៅ​ ​ជា​ធម្មតា​ ​(​នឹង​ឃាត់​)​ ​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ធម្មជាត​នោះ​ ​ចូរ​កុំ​ទ្រុឌទ្រោម​ទៅ​ ​ហេតុនេះ​ ​រមែង​មិន​មាន​ឡើយ​។​
 ​[​៦៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ដើមឈើ​ដែល​ធំ​ ​ជា​ឈើ​មាន​ខ្លឹម​ ​កំពុង​ឋិតនៅ​ ​ឯ​មែក​ដែល​ធំៗ​ ​នៃ​ឈើ​នោះ​ ​ក៏​បាក់បែក​ទៅ​ ​យ៉ាងណាមិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឯ​ភិក្ខុសង្ឃ​ដ៏​ធំ​ ​មាន​ខ្លឹម​ឋិតនៅ​ ​សារីបុត្ត​ ​និង​មោគ្គល្លាន​(​១​)​ ​បរិនិព្វាន​ទៅ​ហើយ​ ​។​ ​សារីបុត្ត​ ​និង​មោគ្គល្លាន​នោះ​ ​បុគ្គល​គប្បី​រកបាន​ក្នុង​ភិក្ខុសង្ឃ​នេះ​ ​អំពី​ទីណា​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​ ​ធម្មជាត​ឯណា​ ​ដែល​កើត​ហើយ​ ​មាន​ហើយ​ ​បច្ច័យ​ប្រជុំ​តាក់តែង​ហើយ​ ​(​នឹង​ឃាត់​)​ ​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ធម្មជាត​នោះ​ ​ចូរ​កុំ​ទ្រុឌទ្រោម​ទៅ​ ​ហេតុនេះ​ ​រមែង​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​យក​ខ្លួន​ជាទី​ពឹង​ ​យក​ខ្លួន​ជាទី​រឭក​ ​កុំ​យក​វត្ថុ​ដទៃ​ជាទី​ពឹង​ ​ទីរឭក​ឡើយ​ ​ចូក​យក​ធម៌​ជាទី​ពឹង​ ​យក​ធម៌​ជាទី​រឭក​ ​កុំ​យក​វត្ថុ​ដទៃ​ជា​ ​ទីពឹង​ទីរឭក​ឡើយ​។​
​(​១​)​ ​ភិក្ខុសង្ឃ​ទុកដូចជា​ដើម​ព្រីងធំ​ ​កំពស់​ ​១០០​ ​យោជន៍​ ​ព្រះ​សារីបុត្ត​ ​និង​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ ​ទុកដូចជា​មែក​ធំ​ទាំងគូ​ ​ដែល​បែកចេញ​ពីដើម​ ​ទៅ​ទិសខាងត្បូង​ ​៥០​ ​យោជន៍​ ​ខាងជើង​ ​៥០​ ​យោជន៍​ ​(​អដ្ឋកថា​)​។​
ថយ | ទំព័រទី ៥៩ | បន្ទាប់
ID: 636852246447925485
ទៅកាន់ទំព័រ៖