ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

ម្នាល​អានន្ទ​ ​ឧបាសក​ឈ្មោះ​ ​ក​ដិ​ស្ស​ហៈ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ឧបាសក​ឈ្មោះ​ ​តុ​ដ្ឋៈ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ឧបាសក​ឈ្មោះ​ ​សន្តុ​ដ្ឋៈ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ឧបាសក​ឈ្មោះ​ ​ភទ្ទៈ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ឧបាសក​ឈ្មោះ​ ​សុ​ភទ្ទៈ​ ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ហើយ​ ​បាន​ជា​ឱប​បា​តិកៈ​ ​រលត់​អស់​ក្នុង​ទីនោះ​ ​មាន​សភាព​ ​ជា​អ្នក​មិន​ត្រឡប់​ចាកលោក​នោះ​ ​ព្រោះ​អស់​ទៅ​នៃ​ឱ​រម្ភា​គិ​យស​ញ្ញោ​ជនៈ​ ​ទាំង​ ​៥​។​ ​(​ឧបាសក​ទាំងអស់​ ​បណ្ឌិត​គប្បី​ធ្វើ​ថា​ ​មាន​គតិ​តែមួយ​)​។​
 [​១៧៩​]​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ពួក​ឧបាសក​ច្រើនជាង​ ​៥០​ ​នាក់​ ​ក្នុង​ស្រុក​ញាតិ​កៈ​ ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ ​បាន​ជា​ឱប​បា​តិកៈ​ ​រលត់​អស់​ទៅ​ក្នុង​ទីនោះ​ ​មាន​សភាព​ ​ជា​អ្នក​មិន​ត្រឡប់​ចាកលោក​នោះ​ ​ព្រោះ​អស់​ទៅ​ ​នៃ​ឱ​រម្ភា​គិ​យស​ញ្ញោ​ជនៈ​ ​ទាំង​ ​៥​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ពួក​ឧបាសក​ច្រើនជាង​ ​៩០​ ​នាក់​ ​ក្នុង​ស្រុក​ញាតិ​កៈ​ ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ហើយ​ ​បាន​ដល់​សកទាគាមី​ ​មកកាន់​លោក​នេះ​ ​អស់​វារៈ​ម្ដងទៀត​ ​ទើប​ធ្វើ​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​ជាទីបំផុត​នៃ​ទុក្ខ​បាន​ ​ព្រោះ​ស្រាលស្ដើង​ ​នៃ​រាគៈ​ ​ទោសៈ​ ​និង​មោហៈ​ ​ព្រោះ​អស់​ទៅ​ ​នៃ​សញ្ញោជនៈ​ ​ទាំង​ ​៣​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ពួក​ឧបាសក​ ​៥០៦​ ​នាក់​ ​ក្នុង​ស្រុក​ញាតិ​កៈ​ ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ហើយ​ ​បាន​ដល់​សោតៈ​ ​មាន​សភាព​ ​ជា​អ្នក​មិន​ធ្លាក់ចុះ​ក្នុង​អបាយ​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​មាន​កិរិយា​ត្រាស់​ដឹង​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​ខាងមុខ​ ​ព្រោះ​អស់​ទៅ​ ​នៃ​សញ្ញោជនៈ​ ​៣​។​
ថយ | ទំព័រទី ១០៣ | បន្ទាប់
ID: 636852920891401446
ទៅកាន់ទំព័រ៖