ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​ឥតមាន​ដល់​អរិយ​សាវក​នោះ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ចំណែក​អរិយ​សាវក​ ​អ្នកចេះដឹង​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​ព្រះធម៌​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងណា​ ​លុះ​រំលាងខន្ធ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណៈ​ ​ទៅ​កើត​ក្នុង​លោក​ ​គឺ​សុគតិ​ ​ស្ថានសួគ៌​ ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​ព្រះធម៌​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនោះ​ ​តែង​មានដល់​អរិយ​សាវក​នោះ​ថា​ ​ព្រះធម៌​ ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ប្រពៃ​ហើយ​។​បេ​។​ ​
 ​[​១៨៩​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​បុថុជ្ជន​ ​អ្នក​មិន​ចេះដឹង​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងណា​ ​លុះ​រំលាងខន្ធ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណៈ​ ​ទៅ​កើត​ក្នុង​អបាយ​ ​ទុគ្គតិ​ ​វិនិបាត​ ​នរក​ ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនោះ​ ​ឥតមាន​ដល់​អរិយ​សាវក​នោះ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ចំណែក​អរិយ​សាវក​ ​អ្នកចេះដឹង​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងណា​ ​លុះដល់​រំលាងខន្ធ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណៈ​ ​ទៅ​កើត​ក្នុង​លោក​ ​គឺ​សុគតិ​ ​ស្ថានសួគ៌​ ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនោះ​ ​តែង​មានដល់​អរិយ​សាវក​នោះ​ថា​ ​ព្រះសង្ឃ​សាវក​ ​នៃ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លោក​ប្រតិបត្តិ​ប្រពៃ​ហើយ​។​បេ​។​ ​ជា​ស្រែបុណ្យ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​នៃ​សត្វលោក​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 636852923126639294
ទៅកាន់ទំព័រ៖