ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

 ​[​២១៥​]​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោ​ធា​ ​ព្រះអង្គ​បាន​ជ្រាប​បុគ្គល​ ​ដែល​ជា​សោ​តា​បន្នៈ​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ប៉ុន្មាន​យ៉ាង​ ​ទើប​ជា​បុគ្គល​មាន​សភាព​មិន​ធ្លាក់ទៅក្នុង​អបាយ​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​ខាងមុខ​។​ ​ព្រះ​ ​គោ​ធា​សក្យរាជ​ ​ទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មហា​នាម​ ​ខ្ញុំ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល​ ​ដែល​ជា​សោ​តា​បន្នៈ​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ទាំង​ ​៣​ ​យ៉ាង​ ​ទើប​ជា​បុគ្គល​មាន​សភាព​មិន​ធ្លាក់ទៅក្នុង​អបាយ​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​ខាងមុខ​។​ ​ធម៌​ទាំង​ ​៣​ ​យ៉ាង​ ​ដូចម្ដេច​ខ្លះ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មហា​នាម​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​ធម៌​វិន័យ​នេះ​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​ថា​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​អង្គ​នោះ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ជា​គ្រូ​នៃ​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​អរិយសច្ច​ធម៌​ ​ព្រះអង្គ​លែង​វិលត្រឡប់​មកកាន់​ភព​ថ្មីទៀត​។​ ​(​អរិយ​សាវក​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​)​ ​ក្នុង​ព្រះធម៌​ ​។​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ថា​ ​ព្រះសង្ឃ​សាវក​ ​នៃ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លោក​ប្រតិបត្តិ​ល្អ​ ​ហើយ​។​បេ​។​ ​ជា​ស្រែបុណ្យ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​នៃ​សត្វលោក​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មហា​នាម​ ​ខ្ញុំ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បុគ្គល​ ​ដែល​ជា​សោ​តា​បន្នៈ​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ទាំង​ ​៣​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ទើប​ជា​បុគ្គល​ ​មាន​សភាព​មិន​ធ្លាក់ទៅក្នុង​អបាយ​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​ខាង​ ​មុខ​ ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៣២ | បន្ទាប់
ID: 636852927533491352
ទៅកាន់ទំព័រ៖