ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​គឺ​ទុក្ខអរិយសច្ច​ ​១​។​បេ​។​ ​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​អរិយសច្ច​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ឯណា​នីមួយ​ ​ក្នុង​កាល​ជា​អតីត​ ​ប្រកាស​ហើយ​ ​នឹង​ប្រកាស​ ​ប្រកាស​នូវ​ការ​ត្រាស់​ដឹង​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​ ​ពួក​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​នោះ​ ​បាន​ប្រកាស​ហើយ​ ​នឹង​ប្រកាស​ ​រមែង​ប្រកាស​ ​នូវ​ការ​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​អរិយសច្ច​ទាំង​ ​៤​ ​នេះ​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ​។​
 ​[​៣៦១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​កុំ​ត្រិះរិះ​នូវ​វិតក្កៈ​ ​ជាអកុសល​ដ៏​លាមក​។​ ​វិតក្កៈ​ ​គឺ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​កាម​វិតក្កៈ​ ​១​ ​ព្យាបាទ​វិតក្កៈ​ ​១​ ​វិហឹសា​វិតក្កៈ​ ​១​។​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះថា​ ​វិតក្កៈ​ទាំង​នុ៎ះ​ ​មិនមែន​ប្រកបដោយ​ប្រយោជន៍​ ​ជា​អាទិ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​នឿយណាយ​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​រំលត់ទុក្ខ​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ដឹង​ច្បាស់​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ត្រាស់​ដឹង​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​និព្វាន​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៣២ | បន្ទាប់
ID: 636852966099777217
ទៅកាន់ទំព័រ៖