ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៩

​លះបង់​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចក្ខុ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ញាណ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បញ្ញា​កើតឡើង​ហើយ​ ​វិជ្ជា​កើតឡើង​ហើយ​ ​ពន្លឺ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិនធ្លាប់​បានឮ​មក​ ​ក្នុង​កាលមុន​ថា​ ​ហេតុ​ជាទី​កើតឡើង​ ​នៃ​ទុក្ខ​នោះ​ ​ហៅថា​ ​អរិយសច្ច​ ​ដែល​តថាគត​ ​លះបង់​ចោល​ហើយ​។​ ​
 ​[​៣៧៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចក្ខុ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ញាណ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បញ្ញា​កើតឡើង​ហើយ​ ​វិជ្ជា​កើតឡើង​ហើយ​ ​ពន្លឺ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិនធ្លាប់​ឮ​មក​ ​ក្នុង​កាលមុន​ថា​ ​សេចក្ដី​រលត់ទុក្ខ​នេះ​ ​ហៅថា​ ​អរិយសច្ច​ ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពន្លឺ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​កាលមុន​ថា​ ​សេចក្ដី​រលត់ទុក្ខ​នោះ​ ​ហៅថា​ ​អរិយសច្ច​ ​ដែល​តថាគត​គប្បី​ធ្វើឲ្យ​ ​ជាក់ច្បាស់​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចក្ខុ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ញាណ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បញ្ញា​កើតឡើង​ហើយ​ ​វិជ្ជា​កើតឡើង​ហើយ​ ​ពន្លឺ​កើតឡើង​ហើយ​ ​ដល់​ព្រះ​តថាគត​ ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិនធ្លាប់​បានឮ​មក​ ​ក្នុង​កាលមុន​ថា​ ​សេចក្ដីទុក្ខ​នោះ​ ​ហៅថា​ ​អរិយសច្ច​ ​ដែល​តថាគត​ ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ហើយ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៨ | បន្ទាប់
ID: 636852969508792201
ទៅកាន់ទំព័រ៖